Δεν έχουμε κανένα λόγο να μην πιστέψουμε ότι είναι γνήσια η οργή και η θλίψη του Κ. Σημίτη, έτσι όπως τις εξέφρασε προχθές, όταν ο στενός συνεργάτης του και πρώην υπουργός Τ. Mαντέλης ομολόγησε κυνικότατα ότι εισέπραξε χορηγία από τη Siemens, απειλώντας εμμέσως με αποκαλύψεις για μίζες 10 εκατ. ευρώ.

Ο πρώην πρωθυπουργός είναι θλιμμένος. Και ανήσυχος: βλέπει στενούς συνεργάτες του, όπως ο Τ. Μαντέλης και ο Θ. Τσουκάτος, να διώκονται για δωροδοκίες, να ρίχνονται βορά στην εξαγριωμένη κοινή γνώμη. Πόσοι και ποιοι άλλοι θα ακολουθήσουν; Πόσο ακόμη θα τρωθεί το περιβάλλον του “εκσυγχρονισμού” της διακυβέρνησης 1996-2004; Πού θα φτάσει ο πολιτικός και ηθικός διασυρμός;
<!–moreΟλόκληρο το άρθρο–
Ο κ. Σημίτης έχει κάθε λόγο να είναι θλιμμένος. Ισως και φοβισμένος. Το παραπαίον πολιτικό σύστημα, προκειμένου να διασώσει τα τελευταία ράκη του, θα θυσιάσει οποιοδήποτε πρόσωπο δεν έχει ζωτική σημασία για τη δική του επιβίωση. Η περίφημη οριζόντια συνενοχή ραγίζει, δεν μπορεί πια να εξασφαλίσει τη συνοχή του συστήματος. Τα πρόσωπα του παρελθόντος, που κουβαλούν αμαρτίες και χρήμα, θα δοθούν στον αγριεμένο όχλο, θα ξεφορτωθούν σαν σαβούρα, για κρατηθεί εν πτήσει το επισφαλές συστημικό αερόστατο. Οσο αυξάνονται ο φόβος και η οργή, θα πλησιάζονται πρόσωπα υψηλά, πρώην υπουργοί και άνθρωποι των πρωθυπουργών.

Ο κ. Σημίτης δεν θα πρέπει να αφήσει τη θλίψη να του σβήσει τη μνήμη. Ως πρωθυπουργός, κληθείς να πάρει θέση επί της ανικανότητας και της φαυλότητας της διοίκησης, είπε εντός της Βουλής τα εξής ιστορικά: “Αυτή είναι η Ελλάδα!” και “Οποιος έχει στοιχεία, να πάει στον εισαγγελέα!” Σε στιγμές κρίσης, ασυγκρίτως ασθενέστερης της παρούσης, ο ισχυρός τότε πρωθυπουργός της ισχυρής τότε Ελλάδος, απέφυγε την ανάληψη ευθύνης, την ανασκαφή του προβλήματος, τον κολασμό. Κι εν τω μεταξύ γύρω του είχαν στήσει πάρτι διαπλεκόμενοι, μιζαδόροι, εκσυγχρονιστές, ολυμπιάρχες, το κόμμα του χρηματιστηρίου…

Συμμεριζόμαστε την οργή και τη θλίψη του κ. Σημίτη, αλλά περιμένουμε και την αυτοκριτική.