Πορφύρα και μίτρα
γεν. 1939, απεβ. 28.01. 2008
Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Χριστόδουλος (κατά κόσμον Παρασκευαϊδης), 64 ετών σήμερα, μεσουρανεί στο ελληνικό στερέωμα από το 1998, όταν εξελέγη επικεφαλής της Εκκλησίας της Ελλάδος από την Ιεραρχία. Βρίσκεται στον θρόνο λιγότερο από πέντε χρόνια, κι όμως η φήμη του αντηχεί σαν να βρισκόταν εκεί τουλάχιστον μια δεκαετία. Ευλόγως. Ο δυναμισμός, η δραστηριότητα και ο χαρακτήρας που επέδειξε σε μια τετραετία τον καθιστούν γνωστό τοις πάσι, και κάτι περισσότερο: οικείο.
Ο Αρχιεπίσκοπος σε ελάχιστο διάστημα ανεδείχθη σε δεσπόζουσα φυσιογνωμία του δημόσιου βίου, σε σημείο που πολλοί τον χαρακτήρισαν «χαρισματικό». Είναι χαρισματικός. Και είναι με έναν τρόπο που είναι προσφιλής και γνώριμος στους Ελληνες της μεταπολίτευσης: με τον τρόπο του Ανδρέα (Παπανδρέου).
Ο λαός τον αποκαλεί κι αυτόν με το μικρό του όνομα, εις ένδειξιν οικειότητος, τον ακολουθεί, ακραγγίζει το ράσο του, τον λατρεύει, κι αυτός αποκρίνεται στο λαό του, κολακεύοντάς τον, κανακεύοντας τον, εμψυχώνοντάς τον, μαστιγώνοντας τους ενάντιους, ορίζοντας ασαφείς εχθρούς, επισημαίνοντας υπαρκτούς και ανύπαρκτους κινδύνους, σφυρηλατώντας ένα φαντασιακό Εμείς που το επιβουλεύονται σκιώδεις Αλλοι.
Είναι χαρισματικός ρήτορας, διότι είναι εκπαιδευμένος και έμπειρος ιεροκήρυκας. Μιλά αργά, μα ζωηρά, ρυθμικά, διαρκώς, χωρίς κομπιάσματα, με καθαρή άρθρωση, χρησιμοποιεί απλό λεξιλόγιο με τα αναγκαία καθαρευουσιάνικα ποικίλματα της εκκλησιαστικής ιδιολέκτου, δεν ξεστρατίζει, μένει στο θέμα του, ανεβάζει τον τόνο όπου πρέπει. Απευθύνεται άμεσα στο φυσικό ακροατήριό του, αλλά ξέρει να προσαρμόζει τον λόγο του και στις ανάγκες της κάμερας που πάντα παραμονεύει. Οταν μιλά δημοσίως, μιλά σαν λαϊκός ηγέτης: είναι πατερναλιστικός, παραινετικός, καθησυχαστικός. Ολα είναι υπό έλεγχον, και όσα δεν είναι θα τεθούν σύντομα· η αλήθεια είναι μία και την γνωρίζουμε όλοι εμείς, όσοι δεν την γνωρίζουν μπορούν να την πάρουν από εμάς, κι αν δεν θέλουν, κακό του κεφαλιού τους.
Ο Μακαριώτατος εμφανίστηκε βέβαιος και furioso, ηγέτης και πατερούλης, σε μια εποχή που η Ελλάδα πορευόταν χωρίς ισχυρές βεβαιότητες, χωρίς θέρμη και πίστη, και κυρίως χωρίς λαμπερούς ηγέτες. Η πρώτη του δημόσια εμφάνιση, άμα τη στέψει, συνοδεύτηκε από σύγκρουση με τον πρωθυπουργό Κων. Σημίτη, ο οποίος δεν παρέστη στην παναθηναϊκή τελετή υποδοχής του νέου προκαθημένου στην πλατεία Συντάγματος. Η υφέρπουσα αντίθεση έλαβε έκτοτε πολλές μορφές και εκδηλώθηκε ποικιλοτρόπως, με αποκορύφωμα τη σύγκρουση για το θέμα των ταυτοτήτων.
Ανασκοπώντας τώρα την πενταετία Χριστόδουλου-Σημίτη, μπορούμε να διακρίνουμε ορισμένες πτυχές που δείχνουν την προσωπικότητα του ανδρός. Την πρώτη διαπίστωση, προϋπόθεση για τις υπόλοιπες, ήδη την αναφέραμε: ο ορμητικός ιεράρχης εμφανίστηκε σε εποχή λειψανδρίας και έλαμψε αμέσως. Επικεφαλής της Εκκλησίας, ενός μη κυβερνητικού οργανισμού με μακρά ιστορία, περίπλοκα προνόμια και βαθιές ρίζες στην κοινωνία, ο δυναμικός και φιλόδοξος αρχιεπίσκοπος βρέθηκε αντίκρυ σ’ έναν πολιτικό ηγέτη, τον πρωθυπουργό Κ. Σημίτη, που εξ ιδιοσυγκρασίας ήταν μετριοπαθής, και εκ θέσεως ήταν δέσμιος των παλαιών λαϊκο-σοσιαλιζόντων αρχών του κόμματός του αλλά και των νεότερων εκσυγχρονιστικών εξαγγελιών του. Ο αρχιεπίσκοπος παραλάμβανε μια παράδοση οικονομίας και λούφας: ο προκατόχος του Σεραφείμ επεβίωσε καθεστώτων και πολιτικών κλυδωνισμών λέγοντας λίγα και πράττοντας εν σιωπή. Ο κ. Χριστόδουλος ήταν εκ διαμέτρου άλλη προσωπικότητα, μα και ο καιρός ήταν άλλος: σε καμία περίπτωση δεν θα κρυβόταν στο αρχιεπισκοπικό μέγαρο καταυθύνοντας απλώς τις εκλογές νέων μητροπολιτών. Ο νέος ηγέτης ήταν φτιαγμένος για την εποχή της τηλεόρασης, της επικοινωνίας, της αέναης κυκλοφορίας εικόνων και λόγων. Ηταν επίσης φτιαγμένος για να παίξει στα ίσια το παιχνίδι της εξουσίας. Όπως το είπε ένας ευνοημένος μητροπολίτης του: «Πριν τον Μακαριώτατο, ο κόσμος μάς μούτζωνε. Τώρα μάς λογαριάζει…»
Ο Μακαριώτατος ανέλαβε να εκσυγχρονίσει την Εκκλησία της Ελλάδος σφραγίζοντας τον κουρασμένο οργανισμό με την προσωπικότητά του. Το επιφανειακά παράδοξο είναι ο εκσυγχρονισμός της Εκκλησίας κατά Χριστόδουλο επιεχειρήθηκε σε αντιδιαστολή με τον εκσυγχρονισμό του κράτους κατά Σημίτη. Εκεί όπου ο πρωθυπουργός επεκαλείτο και εκπροσωπούσε―στα λογια τουλάχιστον― τον «δυτικού τύπου» εκσυγχρονισμό, ο Αρχιεπίσκοπος φάνηκε να υπερασπίζεται τον παραδοσιακό ελληνοχρισταινισμό. Φράγκοι εναντίον Ελληναράδων; Οχι ακριβώς, παρότι έτσι φάνηκε. Ο κ. Σημίτης εξέφραζε το «νέο» ΠΑΣΟΚ, την αγωνία των στελεχών του να απαλλαγούν από τη μαγγανεία του αείμνηστου Τιμονιέρη και την ανάγκη της «νέας» ισχυρής Ελλάδας να φτιάξει νέα τζάκια και νέες μπίζνες. Ο κ. Χριστόδουλος εξέφραζε το παλαιό ΠΑΣΟΚ, τους μικρομεσαίους που τους ξεπερνούσε ο καιρός και το κόμμα του Χρηματιστηρίου, τους μη προνομιούχους που τους πάγωνε το χαμόγελο του Γιάννου και η αριθμητική του Χριστοδουλάκη. Ο Αρχιεπίσκοπος δεν ήταν μόνο ρητορικός κλώνος του Ανδρέα, μα εκπροσωπούσε και τον κόσμο που έπεισε και παρέσυρε ο Ανδρέας· ήταν ένας διαθλασμένος κατοπτρισμός του παλαιού Πασόκ.
Αυτή η συγκυρία, συνδυασμένη με την προσωπική γοητεία, τη ζωτικότητα, το ταμπεραμέντο, την μηντιακή δεξιοτεχνία, έναν εξωστρεφή ναρκισσισμό, οδήγησαν τον Αρχιεπίσκοπο να γράψει αλλεπάλληλες πρωτιές στις μετρήσεις δημοτικότητας, ξεπερνώντας όλους τους πολιτικούς. Επιπροσθέτως, ο δημοφιλής Μακαριώτατος, ιερωμένος βγαλμένος από τα σπλάχνα της ελλαδικής εκκλησίας, επί επταετία γραμματέας της Ιεράς Συνόδου, πετυχημένος επίσκοπος στον Βόλο, γνώριζε άριστα τους μηχανισμούς, τις νοοτροπίες, τα κενά και τις καθυστερήσεις του οργανισμού που εκλήθη να διοικήσει. Γνωρίζει ποιοι ιεράρχες είναι εγγράματοι και ποιοι αγράμματοι· ποιοι επικίνδυνοι και ποιοι αδιάφοροι, ποιοι είναι υπερήλικες ανίσχυροι, ποιοι φιλόδοξοι, ποιοι ανερχόμενοι. Δεινός τακτικιστής εξουδέτερωσε εύκολα τις αντίθετες φωνές, ανανέωσε τους εκκλησιαστικούς μηχανισμούς στελεχώνοντάς τους με δικούς του ανθρώπους, και συνήψε τακτικές συμμαχίες εντός και εκτός εκκλησίας. Κυρίως: ανέλαβε ο ίδιος να είναι και κυβερνήτης και κυβερνητικός εκπρόσωπος, και ανήγαγε την επικοινωνία σε στρατηγικό όπλο και αυτοσκοπό ― ως προς την «επικοινωνιομανία» είναι ταυτόσημος με τις στρατηγικές επιλογές του Μεγάρου Μαξίμου.
Κατά τη μεγάλη σύγκρουση των ταυτοτήτων, ο Αρχιεπίσκοπος επιστράτευσε κάθε επικοινωνιακό τρόπο: χειραγώγηση συναισθήματος, ερεθισμό των εθνικοπατριωτικών αντανακλαστικών, υποκίνηση φόβων, επίκληση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, απειλές σύρραξης, λαοθάλασσες με λάβαρα, δικέφαλους και κομποσχοίνια. Στον πολιτικό χειρισμό εκείνης της συγκυρίας, παρά την αναμφίλεκτη επίδειξη ισχύος, φάνηκαν τα όρια της χριστοδούλειας πολιτικής: οι φαραωνικές εξέδρες της Θεσσαλονίκης και του Συντάγματος έδειξαν μια σοβιετικού τύπου παράταξη δεσποτάδων, μαυροντυμένων και άτεγκτων, οιονεί αγιατολάχ, που διεκδικούσαν εντέλει μερίδιο στην κοσμική εξουσία και όχι στην πνευματική σφαίρα. Ο Μακαριώτατος, τέκνο του οργανωτισμού και της τακτικής, μεθυσμένος από την ακαριαία αποδοχή και την ξέχειλη δημοσιότητα, τα έδωσε όλα για τον χρυσό, και περιφρόνησε το λιβάνι· δεν μπόρεσε να ακούσει τις βαθύτερες ανάγκες του ποιμνίου, τις άρρητες, αλλά και την ενδιάθετη, καίτοι άδηλη και ανεκπλήρωτη, ροπή της εποχής προς την πνευματικότητα και τον εσώτερο βίο. Ναι, συνήγειρε εκατοντάδες χιλιάδες πιστούς και απειλημένους παρίες, τους κατέβασε στο δρόμο, μάζεψε τις υπογραφές τους. Μία, δύο φορές. Δεν θα ξανακατέβουν. Ο καιρός τους τραβάει αλλού. Ο καιρός δουλεύει εναντίον της τακτικής και του ελιγμού. Ο καιρός δουλεύει υπέρ των αθόρυβων ποιμένων όπως ο Αλβανίας Αναστάσιος (Γιαννουλάτος), ο οποίος δεν αξιώθηκε ποτέ να γίνει μητροπολίτης της ελλαδικής εκκλησίας, όπως δεν έγιναν ποτέ μητροπολίτες στη χώρα τους επιφανείς θεολόγοι σαν τον Περγάμου Ιωάννη Ζηζιούλα και τον Αμερικής Δημήτριο Τρακατέλη.
Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών βλαστάνει στο κράτος των Αθηνών, νοσταλγώντας την αυτοκρατορία και τους πορφυρογέννητους . Φορά βαρύτιμα άμφια, ναρκισσεύεται με πορφυρούς σάκκους και μίτρες αυτοκρατορικές. Πλούσιες πιστές συναγωνίζονται ποια θα του προσφέρει την πιο λαμπρή βασιλική φορεσιά. Συμμαθητές του θυμούνται ότι μικρό παιδί ήθελε να γίνει βασιλιάς. Οταν πρωτοεπισκέφθηκε τη Λάρισα ως αρχιεπίσκοπος, μπήκε στην πόλη με χρυσοποίκιλτη στολή μέσα σε γκρενά Ρολς Ρόις φίλου βιομηχάνου. Ανθρώπινο, πολύ ανθρώπινο… Και μεγαλοπρεπές. Και ματαιόσπουδο.
Οι επικριτές του βρήκαν ακόμη ότι διατηρεί σχέσεις με ανθρώπους της άκρας Δεξιάς και επηρεάζεται από φαιές προσωπικότητες όπως ο αμερικανόφιλος φοροφυγάς Παναγιώτης Δρακόπουλος, εκδότης παλιότερα του νεοφιλελεύθερου-ορθόδοξου περιοδικού Εποπτεία. Ο Μακαριώτατος δεν απολογείται για τέτοια πράγματα. Οταν μάλιστα ρωτήθηκε για τη δράση του στη διάρκεια της απριλιανής δικτατορίας, εκπρόσωπος της Εκκλησίας απάντησε ότι ο Μακαριώτατος τότε μελετούσε…
Ο Μακαριώτατος μελετά ακόμη. Μόνο που άλλαξε αντικείμενο. Τώρα μελετά τρόπους αξιοποίησης της εκκλησιαστικής περιουσίας, διαπραγματεύεται, παζαρεύει, διεκδικεί· θέλει να χτίσει νέο καθεδρικό ναό, θέλει να χτίσει ξενοδοχείο 5 αστέρων στην καρδιά του Κολωνακίου, θέλει, θέλει… Θέλει να λάμπει και να βασιλεύει, περισσότερο από το να ποιμαίνει και να προσεύχεται. Είναι ηγέτης από φυσικού του και από ροπή. Είναι δεσπότης. Είναι ο Χριστόδουλος. Οι συγκαιρινοί του θα τον θυμούνται σίγουρα· έτσι όπως έχει πορευτεί ώς τώρα, θα έχουν να πουν κάτι για τα ανέκδοτά του, για την ορμή του, τη γοητεία του, τις πολιτικές αψιμαχίες του, τις λαμπρές χειροτονίες, τις κόντρες με τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, την καχυποψία του προς την Ευρώπη και την παγκοσμιοποίηση.
Προ καιρού ο Χρ. Γιανναράς έγραψε στην «Καθημερινή» (περίπου, όπως το θυμάμαι): Υπέργηρος ιεράρχης σβήνει ήρεμα εν τιμαίς. Στο κρεβάτι εξομολογείται, σαν να μονολογεί: Καλά πορεύτηκαμε με τον Χριστούλη… Χωρίς πανεπιστήμια, χωρίς τίποτε άλλο, πορευτήκαμε με δόξες και τιμές, με μερσεντές, φτάσαμε στην κορυφή… Δόξα τω Θεώ…
Σε αυτό τον κήπο των εν Χριστούλη γερόντων με μερσεντές βλάστησε ο Αρχιεπίσκοπος, αυτός ο κήπος τον εξέλεξε, σε αυτόν τον κήπο βασιλεύει. Αλλάζει ο κήπος;
περιοδικό VIEW (Καθημερινή της Κυριακής), Απρίλιος 2003
23 Σχόλια
9 Σεπτεμβρίου 2006 στις 11:32 μμ
J.McManus
Kι ο Σεβάσμιος γέροντας εγεννήθη στις 17/01/39 κι εγώ, ο ταπεινός δούλος του, στις 17/01/59. Μόνο ωροσκόπο δεν ξέρω αν έχουμε κοινό!; Πάντως η κοινή τρέλλα και αρχομανία που καταρτέχει και τους δυό μας, είναι νομίζω φανερή στο ευρύ κοινό! Μπουχαχαχα
10 Σεπτεμβρίου 2006 στις 3:44 πμ
nikoxy
E, δεν σκαρώνει και r’n’r compilations για διαφώτιση των αμύητων και των διψαλέων!
Ωραία σύμπτωσις anyway!
27 Οκτωβρίου 2006 στις 10:51 μμ
expaganus
Χμμ… «Ο Αρχιεπίσκοπος δεν ήταν μόνο ρητορικός κλώνος του Ανδρέα, μα εκπροσωπούσε και τον κόσμο που έπεισε και παρέσυρε ο Ανδρέας· ήταν ένας διαθλασμένος κατοπτρισμός του παλαιού Πασόκ.»? Πολύ ενδιαφέρον αγαπητέ nikoxy. Ποτέ δεν το είχα σκεφτεί έτσι.
2 Νοεμβρίου 2006 στις 5:33 μμ
Ναπολέων Παπαδόπουλος
Bρέ, βρέ βρέεεε… «Νά ‘μαστε πάλι εδώ, νά ‘μαστε πάλι εδώ, σέ χρειάζομαι…» κάπως έτσι δέν λέει τό τραγούδι;
ΤΗΛΕΓΡΑΦΙΚΑ:
nikoxy
Καί τώρα τούς μουντζώνει ο κόσμος καί δέν τούς λογαριάζει (τούς δεσποτάδες). Ιδίως μετά τήν «αυτοκάθαρση». Κατά τά άλλα τό άρθρο σου ήταν πανέμορφο. Καί πολύ ίσιο καί σκληρό, αδερφέ μου. Πώς τό πέρασες στήν «Κ», πού ξαπόστειλε τόν Ν. Δήμου γιά πολύ λιγότερα;
J.McManus
Τήν άποψη τού Μπρέχτ γιά τό ζώδιο τού ψύλλου τήν ξέρεις;
Άν όχι κι επιθυμείς νά τήν μάθεις Email me {nap.pap@tee.gr} to Email it to you. Πάντως καί τρέλλα (αυτός ΔΕΝ έχει! Ένας «απλός» θεομπαίχτης είναι…) καί αρχομανία καί ίδιο ζώδιο πού έχετε, καθόλου δέν κινδυνεύεις νά έχεις καί τά υπόλοιπα, πολλά, κουσούρια του. Προχώρα άφοβα.
expaganus
Τήν …ιντερνετική «υπογραφή» τήν διάλεξες ως πρώην παγανιστής ή έτσι γιά γούστο; Ψοφάω νά μάθω!
αγάπη – αφοπλισμός – ειρήνη
Ναπολέων
2 Νοεμβρίου 2006 στις 7:19 μμ
expaganus
Μην ψοφάς, είναι το πρώτο από τα δύο ;-)
2 Νοεμβρίου 2006 στις 7:21 μμ
expaganus
Ναπολέων μην ψοφάς, είναι το πρώτο από τα δύο ;-)
3 Νοεμβρίου 2006 στις 5:55 μμ
Ναπολέων Παπαδόπουλος
Αγαπητ-έ, -ή, -ό expaganus,
σέ ευχαριστώ γιά τήν άμεση (καί ενδιαφέρουσα) ενημέρωσή μου, αλλά πάντως δέν θά ψόφαγα έτσι κι αλλοιώς διότι, καταπώς λέγεται, κακό σκυλί ψόφο δέν έχει. Καί η ζωή (δηλονότι οι προσωπικές επιλογές μου…) εκεί μέ κατατάσει.
Άν πάς καί στό «ο κουβάς καί τό κάγκελο» στό ίδιο blog, θά μάθεις περισσότερα γιά μένα.
Όμως ως exchristian καί «ντούρος» άθεος, από δεκάδες χρόνια, θά ήθελα νά μάθω κι εγώ πιό πολλά γιά σένα τόν-τήν-τό ex-paganus. Θές δημόσια εδώ ή ιδιωτικά στό Email: nap.pap@tee.gr, όπως θές. Περιμένω.
αγάπη – αφοπλισμός – ειρήνη
Ναπολέων
1 Φεβρουαρίου 2007 στις 12:09 μμ
john
Αυτό δεν το έχω ξαναδεί. Στην αρχή τον περιγράφετε ως άγιο και στο τέλος τον κατηγορείται ευθέως..
Τι ναι αυτό; κάποιου είδους ανύπαρκτη αντικειμενικότητα;
Για απολιτικ μου φαίνεται.
1 Φεβρουαρίου 2007 στις 12:11 μμ
john
μου ξέφυγε ένα ορθρογραφικό: «κατηγορείτε».
Δεν είμαι ανορθογραφίκ..
17 Φεβρουαρίου 2007 στις 2:28 πμ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΚΛΗΣΗ! Δευτέρα, 21 Φεβρουαρίου 2005
Προς το STAR. Εκπομπή κ. Τέρενς Κουίκ, «Κάθε μέρα – Καλή μέρα».
Τηλ. Εκπομπής: 3481560 & 570.
Τηλ. Γραφείου: 3481554
ΦΑΞ: 3416830
Για την πρόκληση που προκαλούν τα πολυτελή άμφια μίλησε σήμερα το πρωί στην εκπομπή του στο STAR ο κ. Τέρενς Κουίκ, σχολιάζοντας τις εφημερίδες, και έχει μεγάλο δίκιο στον χαρακτηρισμό του αυτό! Τους Φαρισαίους θυμίζουν οι προκαλούντες και με τον τρόπο αυτό ιερείς και αρχιερείς (το σωστότερο είναι πρεσβύτεροι και επίσκοποι), αφού ντύνονται «προς το θεαθήναι τοις άνθρωπος. Πλατίνουσι τα φυλακτήρια αυτών και μεγαλύνουσι τα κράσπεδα αυτών». (Ματθ. ΚΓ΄5).
Προκλητικά τα μεγαλοπρεπή άμφια και τα βαρύτιμα διακριτικά των οφφικίων. Οι επιπτώσεις δε από την πολυτελή και μεγαλόπρεπη εμφάνιση, είναι τραγικές αφού οι μόνοι που βγαίνουν κερδισμένοι από όλη αυτή την επίδειξη είναι οι αιρετικοί και οι άθεοι, που ζητάνε αφορμή για να κατηγορήσουν την Εκκλησία. (Β΄ Κορ. ΚΑ΄12).
Όσο για την λαμπρότητα στην οποία αναφέρθηκε η εκλεκτή συνεργάτης του κ. Κουίκ, είναι και αυτό ένα ακόμη αντιευαγγελικό εφεύρημα. Δεν χρειάζεται δηλαδή αυτή η λαμπρότητα των αμφίων για να τιμηθεί έτσι (όπως δικαιολογούνται) η μεγαλειότητα του Θεού… Διότι αυτό, έρχεται σε δυσαρμονία με την απλότητα της επίγειας παρουσίας του Χριστού.
Σκανδαλιζόμαστε αγαπητή κυρία, συγκρίνοντας τον μονοχίτωνα Ιησού με τους πολύστολους εργάτες της Εκκλησίας, δηλαδή τους κληρικούς. Προσπαθούμε να φανταστούμε τον Ιησού Χριστό, (τον μοναδικό άλλωστε αρχιερέα της Καινής Διαθήκης), ντυμένο με βαρύτιμο σάκο και μανδύα και μίτρα που λαμπιρίζει και όλα τα άλλα φανταχτερά στολίδια των «λειτουργικών» αμφίων, αλλά η φαντασία μας αντιδρά. Δεν μπορεί να συλλάβει το θέαμα ενός Ιησού με μίτρα πατερίτσα και αρχιερατικά άμφια!..
Και χαίρομαι που και του κ. Κουίκ η φαντασία απωθεί (αν κατάλαβα καλά) μια τέτοια βέβηλη εικόνα.
Μετά τιμής, Παναγιώτης Μιχαλόπουλος
3 Μαρτίου 2007 στις 1:50 πμ
isossostos
έχουν γίνει πολλά έκτοτε. Who cares about Christodoulos?
8 Μαρτίου 2007 στις 9:00 μμ
Panos
Geia sas,
thavmazw to glafuro tropo me ton opoio perigrafete tis poiotites tou Xristodoulou, einai allwste meros tis douleias sas na parousiazete ta pragmata me peistiko tropo, asxeta me ton an exete dikio i oxi. Nomizw oti to na vlepete aftes tis poiotites san politiklantikes einai prikatalipsi. Sumfwnw oti o arxiepiskopos anelave se mia periodo poy den upirxan alles igetikes fusiognwmies. Den upirxan megaliteres apo ti diki tou, kai oi ikanotites tou (gia paradeigma to oti milaei toso apla kai katanoita) deixnoun oti itan etoimos apo kairona analavei igesia. Exei ikanotites, to thema einai pws tis xrisimopoiei, mias kai exei kai aftos analwthei sti dimagwgia me tis taftotites klp. Paizei ti paixnidi tou. O anastasios Alvanias sigoura einai fusiognwmia, alla mallon mas volevei to oti einai stin Alvania. Episis den exw kanena problima me to oti o xristodoulos eixe politiko logo – arkei na mi ginetai kommatikos, pou nomizw den egine. O thriskeftikos igetis prepei na exei kai igetikes ikanotites, kai nomizw o parallilismos me Antrea einai efstoxos ws pros tis goitia, pou omologoumenws den exei o kathe «igetakos» pou anelave apo tote. O simitis sigoura den ekane gia igetis, kai o proigoumenos tou xristodoulou -pws ton legane, afton pou evrize stin kamera;- den ixere kala kala na milisei.
En telei, o xristodoulos einai xarismatikos, opws kai o idios omologeite, kai i parexigisi exei na kanei en merei me tis tarzanies tou idiou tou xristodoulou, en merei me to image pou oi idioi oi dimosiografoi dimiourgisan kai twra prosaptoun ston xristodoulo, en merei sto oti kapioi de xwnevoun gia tous dikous tous logous tin ekklisia. I parakmi tis ekklisias einai mertos tis parakmis tis koinwnias.
Oso giato fasistiko parelthon tou xristodoulou, de gnwrizw, alla -sognwmi gi afto- den eimaste upoxrewmenoi na pantame se kathe katigoria pou mas prosaptou kapioi kukloi gia tous dikous tous logous. O nown noeito. Oute krineis enan anthrwpo entelws apo to parelthon tou. Kapioi vgazoun to pswmi tous me to na dusfimizoun, kai proswpika eimai tosio duspistos apenanti sto xristodoulo oso kai pros aftous pou ton koutsompolevoun.
Sugnwmi gia tous xenous xaraktires. Efxaristw, Panos.
9 Μαρτίου 2007 στις 10:53 μμ
Ναπολέων Παπαδόπουλος
Για τον/την isossostos
Κι εγώ …care, και συ πρέπει να …care, κι όλοι μας, γιατί έχουν μεγάλη επιρροή και εξουσία λόγω «θεσμού», οι απανταχού Χριστόδουλοι…
Τώρα όμως εγώ …care για κάτι άλλο σημαντικότερο. Μπείτε στον κόπο να διαβάσετε τα παρακάτω:
9-3-07
Αγαπητοί φίλοι,
είμαι ένας από περισσότερα από 50.000 άτομα από 131 χώρες που απαιτούν από τους ηγέτες του “G8’’, που συναντώνται στις 15 Μαρτίου, να λάβουν μέτρα για την πρόληψη της κλιματικής κρίσης που επέρχεται.
Αυτό είναι εξαιρετικά επείγον και θεωρώ ότι πιθανόν να σας ενδιαφέρει να το απαιτήσετε και σεις. Δείτε το παρακάτω E-mail και, αν θέλετε, στείλτε την υποστήριξή σας στους οργανωτές αυτής της προσπάθειας αλλά και σε άλλους φίλους.
αγάπη – αφοπλισμός – ειρήνη
Ναπολέων Παπαδόπουλος
Dear friend,
This Thursday, the environment ministers from the G8, the world’s biggest
contributors to climate change, will be meeting in Germany. The outcome of
this meeting is crucial to world’s response to global warming.
Avaaz.org has been invited to attend this meeting to present our climate
change petition. A strong voice for action could help set the agenda for the
G8. To help seize this opportunity, click below:
http://www.avaaz.org/en/climate_action_germany/tf.php
The G8 is a summit of world leaders from the «Group of 8» largest economies.
Together, these countries account for 50% of global greenhouse gas
emissions–the gasses that cause climate change. The full G8 summit is
coming in June, but the agenda and outcome of this type of high-profile
event is usually set far in advance–at meetings like the one this Thursday.
This year, the president of the G8 is German Chancellor Angela Merkel. Her
environment minister, Sigmar Gabriel, is in charge of the ministers meeting
Thursday. And at 4 pm on March 15th, we have a personal meeting with Mr.
Gabriel to present our petition for binding emissions targets to stop
catastrophic climate change.
Merkel has indicated an interest in making climate change a top priority.
With a significant global petition, we can make the case that the world is
ready for aggressive leadership on climate change–and pave the way for
truly historic commitments at the G8 summit this June.
It’s a rare opportunity to have a global impact. Add your voice to the
petition now:
http://www.avaaz.org/en/climate_action_germany/tf.php
50,000 people from 131 countries have already demanded action. Our goal is
to reach 100,000. Please sign the petition, forward this email to friends
and family, and post the link on your blog–we only have a few days to make
this statement count.
If we add our voices together, now, 2007 can become the year we took the
first step to save the world.
With hope,
Ricken, David, Iain, Lee-Sean, Galit, Graziela, and the rest of the
Avaaz.org team
13 Ιουνίου 2007 στις 10:24 πμ
Παναγιώτης Λυμπερόπουλος
Καλημέρα Νίκο,
είναι εξαιρετικός πολιτικός ο Χριστόδουλος. Αναρωτιέμαι όμως τι απέγινε η αυτοκάθαρση της εκκλησίας Επήλθε τελικά; Δεν άκουσα κάτι σχετικό στις ειδήσεις, άρα φαντάζομαι ότι μάλλον συνεχίζεται. Γιατί καλά τα πάει με τις κορώνες για την Κύπρο, αλλά οι προκάτοχοί τον αποκαλούσαν υποτιμητικά «Μούσκο». Για το Συνασπισμό παρ’ ότι το 98% της χώρας είναι χριστιανοί, αυτός κόπτεται με το 3,5% του ΣΥΝ, και τους κατηγορεί ότι καταπιέζουν το 98%. Για τις Νέες Χώρες, θέλοντας να τις προσαρτήσει στην Ελλαδική Εκκλησία, αποκαλούσαν τον Οικουμενικό Πατριάρχη «Τούρκο». Στην Ιερουσαλήμ ο συνεργάτης του Ειρηναίος παραχωρούσε με μακρόχρονες συμβάσεις εδάφη του Πατριαρχείου σε ισραηλινές εταιρίες. Δύο συνεργάτες του βρίσκονται προφυλακισμένοι και άλλοι διώκονται. Όταν δε, πήγε να ξεκουραστεί σε πανσιόν του Παρισιού με φόντο τον ακάλυπτο και δέχτηκε κριτική από ταπεινό πιστό, το μόνο που ήξερε να πει ήταν «τα έξοδα δεν καλύφθηκαν από την Εκκλησία, αλά από φιλική μου οικογένεια διαμένουσα στο Παρίσι». Α, όλα καλά δηλαδή. Δηλαδή δεν υπάρχει η λέξη «κατάχρηση χρημάτων». Μήπως όμως υπάρχει η λέξη «δωροληψία»;
Αναρωτιέμαι αν υπάρχουν λέξεις όπως «πνευματικότητα», «θρησκεία» στο λεξιλόγιό του.
Αν θέλει να είναι πολιτικός, ας πολιτευτεί, με την κοσμική του ιδιότητα, όχι με τους φόρους μας. Αν θέλει πνευματικότητα, ας παραιτηθεί και ας πάει να μονάσει στο Άγιο Όρος.
6 Ιουλίου 2007 στις 10:50 πμ
Ναπολέων Παπαδόπουλος
6-7-07
Αγαπητέ μου άγνωστε Παναγιώτη Λυμπερόπουλε,
δεν διαφωνώ καθόλου με το ευθύβολο και αιχμηρότατο, ορθώς, σχόλιό σου, νομίζω όμως πως γιά κάποιους αναγνώστες χρειάζονται μερικές διευκρινίσεις και συμπληρώσεις:
«Μούσκος» ήταν το επώνυμο του Μακάριου, ως πολίτη. Και έτσι αρέσκονταν να τον αποκαλούν τα τσιράκια του δικτάτορα Ιωαννίδη.
Η μάχη με το Πατριαρχείο, κατά την γνώμη μου, δεν ήταν τόσο για την προσάρτηση των Νέων Χωρών (του ελληνικού εδάφους δηλαδή που απελευθερώθηκε το 1912-13) αλλά για να «μετατεθεί» ο Άνθιμος από την φτωχή Μητρόπολη της Αλεξανδρούπολης στην πλούσια της Θεσσαλονίκης: Φοβόντουσαν ότι μπορεί ο Πατριάρχης να μην τον εγκρίνει ως υποψήφιο.
Καί πολύ καλά θα έκανε βέβαια, αφού, ακόμα και με τα δικά τους «στάνταρντς» δεν υπάρχει πιό χτυπητό ρεζιλίκι από την «μετάθεση» μητροπολιτών…
Και όλο βέβαια το «κόλπο» με την παιδαριώδη και γελοία από πολλές απόψεις επίθεση κατά του ΣΥΝ, έγκειται στην γενικότερη προσπάθεια (το επιχείρησε και ο επίσης αστείος μέχρι γελοιότητας Πολύδωρας και άλλοι, πιό μουλωχτά) να μείνει ο ΣΥΝ εκτός της νέας Βουλής, ώστε να είναι βέβαιο ότι θα έχει πλειοψηφία το πρώτο κόμμα, η ΝΔ.
Πράγμα καθόλου σίγουρο αν είναι 5κομματική η Βουλή. Και βέβαια στον ίδιο …ιερό σκοπό πρέπει να ενταχθεί και η «σφήνα» κόμματος Παπαθεμελή, που ίσως κόψει τόσες ψήφους από τον ΛΑΟΣ, ώστε να μην μπεί ούτε αυτός στη νέα Βουλή… Νίκη Σάντσο!
24 μέρες πέρασαν από το σχόλιό σου μέχρι σήμερα και σε διαβεβαιώ, είμαι ειλικρινές άτομο εγώ, πως η αυτοκάθαρση συνεχίζεται καθημερινά: Χτές που πέρασα έξω από το αρχιεπισκοπικό μέγαρο δεν είδα ούτε ΜΙΑ γόπα, ούτε ΕΝΑ χαρτάκι κάτω. Όλα ήταν πεντακάθαρα!
Θού, λαέ, φυλακήν τω στόματί μου.
αγάπη-αφοπλισμός-ειρήνη
Ναπολέων Παπαδόπουλος
nap.pap@tee.gr
27 Αυγούστου 2007 στις 4:36 μμ
expaganus
Ουπς! Άργησα πολύ να ξαναπεράσω και να δω την πρόσκλησή σου αγαπητέ Ναπολέων. Μπορείς να μου γράψεις για ό,τι θέλεις στο expaganus@freemail.gr ή στο blog μου http://expaganus.blogpot.com. Διαθέτομεν και site (www.expaganus.com) αλλά αυτό δεν είναι interactive.
«Ο κουβάς και το κάγκελο» δεν καταλαβαίνω τι είναι, εδώ μέσα δεν βρίσκω κάτι τέτοιο.
6 Σεπτεμβρίου 2007 στις 6:02 μμ
Hera
Ο αρχιεπίσκοπος μου ήταν γνωστός από τότε που ήμουν παιδί. Έτυχε η μάνα του και η γιαγιά μου να είναι από την Αδριανούπολη Ανατ. θρ’ακης, και γειτόνισσες. το ίδιο και στην αθήνα, όταν κατέβηκαν. Ωραίος, καλλίφωνος, με χαρισματική προσωπικότητα. Όμως η εξουσία αλλάζει τον άνθρωπο, και όταν είσαι στο επίκεντρο δεν μπορείς να κρίναις αντικειμενικά. Ή δεν σε αφήνει το κατεστημένο. Ή…
Δυστυχώς η Εκκλησία έγινε σαν τις άλλες θρησκείες, όχι κοινότητα αγάπης και αυτοπροσφοράς σε αναφορά με τον Κύριο της Αγάπης.
Τώρα να κοιτάξουμε τι θα γίνουμε και με τους εχθρούς και τα χτυπήματά τους, γιατί οι καλοί μας γείτονες (όλοι τους ξέρουμε) με τους ντόπιους τρομοκράτες αχρείους σε συνεργασία, θα μας κάνουν και χειρότερα. Έχουν κρύψει κανονικά όπλα και χημικά όπλα σε διάφορες περιοχές της χώρας μας. Είχαν κλέψει και από τις αποθήκες της Αλβανίας χημικά όπλα για τους σκοπούς τους. Να γρηγορούμε.
7 Σεπτεμβρίου 2007 στις 5:40 μμ
Ναπολέων Παπαδόπουλος
@Hera
Δεν ξέρω από πού έχετε αυτήν την πληροφορία:
» Έχουν κρύψει κανονικά όπλα και χημικά όπλα σε διάφορες περιοχές της χώρας μας»
Την έχετε υποβάλει στις αρμόδιες υπηρεσίες; Αν ναί, ρωτήσατε αν έχουν αρχίσει το ψάξιμο; Βρήκαν κάτι;
Μήπως είναι απλώς διασπορά ψευδών ειδήσεων;
Σκεφτήκατε ποτέ πως η συνεχής τροφοδότηση του αρχαίου μίσους κατά των γειτόνων είναι δουλειά όσων μάς πουλάνε (ΚΑΙ σε μάς ΚΑΙ στούς γείτονες!) όπλα πολλών δισεκατομμυρίων κάθε τόσο;
Κακό, πολύ κακό πράγμα ο φόβος. Και ο χειρότερος σύμβουλος…
Διώχνει την αγάπη, την συντρίβει.
αγάπη – αφοπλισμός – ειρήνη
Ναπολέων Παπαδόπουλος
21 Οκτωβρίου 2007 στις 3:19 μμ
σαλονατος
νομίζω οτί ακόμα και οι κόντρες που γίνονται για τη διαδοχή του,είναι στο κλίμα που ο ίδιος δημιούργησε και συντήρησε.Θα μου πείτε,δολοπλοκίες και «βυζαντινισμούς» πάντοτε είχε η ελλαδική εκκλησία(για τις άλλες δεν ξέρω…),το θέμα είναι οτι τώρα γίνεται πραγματικό σόου στην TV.Ακόμα και οι σιωπή του ασθενούς,πιά, αρχιεπισκόπου,έχει κάτι το τηλεοπτικό.Δεν με πείθουν οι ραγισμένες φωνές των υποστηρικτών του ,που μετά απο λίγο δακρύζουν,ούτε φυσικά όλο αυτό το σκηνικό της «μυστικής»διαδοχής που μας φέρνει στο νού τους χλιαρούς πολιτικούς μας.Αν δεν γίνει διαχωρισμός κράτους και εκκλησίας άμεσα,τότε θα συνεχίζουμε να βλέπουμε στην τηλεόραση «ιερείς» που θυμίζουν «πολιτικούς»,και «πολιτικούς» που νομίζουν οτι απευθύνονται στο «ποίμνιο»τους…
http://tosalonakitouaxillea.blogspot.com
25 Οκτωβρίου 2007 στις 8:24 πμ
miten
ekei pou paei tora kala na πaθει
4 Μαΐου 2008 στις 1:22 μμ
araven
Αναφορικά με την προτελευταία παράγραφο του άρθρου του περιοδικού view που λέει «χώρις πανεπιστήμια», σας πληροφορώ ότι ο άνθρωπος ήταν πτυχιούχος της νομικής και της θεολογικής σχολής Αθηνών και μάλιστα μια εποχή που τα πτυχία δεν ήταν μαρουλόφυλλα όπως σήμερα που μέχρι και η κουτσή Μαρία διαθέτει ένα. Όσο δε για το άρθρο εν γένει, πάλι κανάς «φωστήρας» θα το έγραψε από αυτούς απ’ τους οποίους βρίθει η Καθημερινή.
26 Σεπτεμβρίου 2008 στις 10:37 μμ
νικος
oloi mas ma oloi mas axizoyme kati kallitero kai AYTOS
10 Απριλίου 2009 στις 10:42 πμ
Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος και η αδιαλλαξία προς τον θάνατο « La Ivolution - non commercial
[…] μπορείτε επίσης να διαβάσετε το κείμενο του Ν. Γ. Ξυδάκη “Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος – Πορφύρα και μίτραR… […]