Η ανακοινωθείσα πρόθεση του υπουργού Οικονομικών να δημοσιεύει τα φορολογικά στοιχεία των ελεύθερων επαγγελματιών και εμπορικών επιχειρήσεων στο Διαδίκτυο, θέτει εκ νέου το ζήτημα της αντιμετώπισης της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς, αλλά και ζητήματα ατομικών ελευθεριών. Το σχετικό σχέδιο υπουργικής απόφασης έχει σταλεί στην Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, ενώ στο υπουργείο σκέφτονται ήδη να επεκτείνουν τη δημόσια ανάρτηση των φορολογικών δεδομένων σε όλα τα φυσικά και νομικά πρόσωπα.

Ολα στο φως, λοιπόν. Ολοι στο τσιγκέλι της αγοράς, με τον φόβο της αποκάλυψης και της κατακραυγής. Δεν γνωρίζουμε πώς θα αντιμετωπίσει νομικά την απόφαση δημοσιοποίησης η ανεξάρτητη Αρχή, ωστόσο πολιτικά η τέτοια σπουδή δεν μπορεί παρά να συνδυαστεί με πρόσφατες ενέργειες της κυβερνητικής ηγεσίας. Αφενός, με την εσπευσμένη φορολογική περαίωση και την ουσιαστική αθώωση των φοροφυγάδων· αφετέρου, με την περίφημη δήλωση του πρωθυπουργού ότι κυβερνά χώρα διεφθαρμένων. Με την περαίωση η κυβέρνηση ομολόγησε ουσιαστικά την αδυναμία της να ελέγξει τους εισπρακτικούς μηχανισμούς και να επιβάλει τον νόμο, δηλαδή να ελέγξει το κράτος. Με τη δήλωσή του ο πρωθυπουργός ομολόγησε επίσης την αδυναμία του να κυριαρχήσει,· ομολόγησε επίσης ότι δεν αισθάνεται μέρος του λαού που τον εξέλεξε και τον οποίο κυβερνά, αλλά ότι αισθάνεται παρατηρητής και αφηγητής της χώρας, και σε κάθε περίπτωση δεν αισθάνεται υποχρεωμένος να διορθώσει, να εξυγιάνει, να μεταρρυθμίσει.

Η δήλωση του αντιπροέδρου της κυβέρνησης Θ. Πάγκαλου περί καθολικής και διάχυτης ενοχής, με τον μονομερή κυνισμό της, με την απόλυτη ταύτιση θυτών και θυμάτων, δένει αλλά και ερμηνεύει τις προειρηθείσες αντιφάσεις.

Ολοι είναι διεφθαρμένοι, όλοι είναι ένοχοι, όλοι έκλεψαν. Ολοι κλέβουν. Δεν υπάρχει κανείς αθώος, έντιμος, αξιοπρεπής, λειτουργικός. Αυτή είναι η νέα βουλγκάτα των αναγεννημένων σοσιαλιστών. Οταν η ηγεσία, μάλιστα η δημοκρατικά εκλεγμένη, φτάνει σε τέτοιες χονδροειδείς αφηγήσεις των κοινωνικών φαινομένων, προκειμένου να απεκδυθεί τις ιστορικές ευθύνες της, προκειμένου να κυβερνήσει με διαγραφή και βίαιη επανεκκίνηση, με control-alt-delete του κοινωνικού σώματος, τότε πράγματι κάτι πολύ σάπιο κατατρώει όχι μόνο την ηγεσία αλλά και όλο το πολιτικό σύστημα που παράγει τέτοια σκέψη, τέτοια αυτοακύρωση και τυφλότητα.

Η ανάρτηση των φορολογουμένων στο Διαδίκτυο δεν θα καταργήσει τη φοροδιαφυγή, όπως ακριβώς η open.gov δεν έλυσε κανένα πρόβλημα δημοκρατικής λειτουργίας. Το Διαδίκτυο και η τεχνολογία είναι κενά δοχεία, που απαιτούν ως περιεχόμενο σκέψη, σχέδιο και κατανόηση· η δημοκρατία δεν επιτελείται με γκάτζετ. Η ανάρτηση των φορολογουμένων στα διαδικτυακά τσιγκέλια, σαν σφάγια, σαν αντικείμενα ηδονοβλεψίας, δεν είναι ανοιχτή διακυβέρνηση σε δημοκρατικό κράτος, είναι υπεκφυγή. Περιμένουμε ασφαλώς να μάθουμε τη γνωμοδότηση της Αρχής, περιμένουμε να μάθουμε ποιοι θα έχουν πρόσβαση στα στοιχεία, περιμένουμε… Δυστυχώς, η πρόσφατη εμπειρία από το ιδιότυπο κυβερνητικό μείγμα καινομανίας, απάθειας και κυνισμού δεν επιτρέπει πολλές ελπίδες για λυσιτελή χρήση της φορολογικής δημοσιότητας.