Με επιτυχία διεξάχθηκε χθες από τον Ματθαίο Τσιμιτάκη η συνέντευξη του Αλέξη Τσίπρα, υποψήφιου ηγέτη του ΣΥΝ, σε απευθείας σύνδεση video stream και chat με δεκάδες μπλόγκερ. Είναι η πρώτη απευθείας συνέντευξη αυτού του είδους, με πολιτικό, στην εγχώρια μπλογκόσφαιρα.
Ολο το ηχητικό ντοκουμέντο: εδώ.
Το draft video: εδώ.
Συγχαρητήρια στον Ματθαίο, σε όλη την ομάδα υποστήριξης και στους μπλόγκερ που συμμετείχαν.
Advertisements
91 κείμενα από 7
2 Σχόλια
Comments feed for this article
9 Ιανουαρίου 2008 στις 8:36 μμ
konstantinos_stavropoulos@hotmail.com
Αγαπτέ Νίκο και λοιποί,
εύχομαι μια χρονιά φωτεινή και αληθινά όμορφη!
———————————————————————————————–
μεταφέρω και εδώ μια μικρή μου φλιαρία περί του θέματος. Ελπίζω να μην είμαι εκτός του δεοτολογικού πλαισίου που έτσι κι αλλιως δεν κατανοώ πλήρως. Link: http://tsimitakis.wordpress.com/2008/01/07/600-μμ/
………………………………………………………………………………………………………..
αγαπητότατοι,
θέλω να σας ζητήσω να δείτε το πράγμα κάπως αλλιώς. Νομίζω ότι γίνεται μια σύγχυση όσον αφορά το γεγονός μιας δικτυακής συνέντευξης και του πιθανώς διαφορετικού χαρακτήρα της από τη μία πλευρά, με την πολιτική σημασία που αυτή μπορεί να έχει και προφανώς με τα λεχθέντα και την ποιοτική τους αξιολόγηση από την άλλη.
Φοβάμαι ότι παρασυρόμαστε από τα φαινόμενα με αποτέλεσμα να χάνουμε την ουσία…!
Ο κ. Τσίπρας γνωρίζει ως επαγγελματίας πολιτικός να χρησιμοποιεί κατά το δοκούν τις ευκαιρίες που του δίνονται. Αυτό σημαίνει δυστυχώς ότι ο ίδιος και ο κομματικός μηχανισμός που εκπροσωπεί, κινούνται ενσυνείδητα με τρόπο που έχει άμεση αναλογία με την εμπορική διαφήμιση.
Είναι ελπίζω προφανές ότι η διαφήμιση, στηριζόμενη από ισχυρό νομικό πλαίσιο -αποτελεί άλλωστε κεντρικό μοχλό της ιδεολογίας του κέρδους- κατευθύνει και δημιουργεί ανάγκες και επιλογές με ολέθριες συνέπειες. Πέραν της οικονομικής αφαίμαξης των πολιτών έχει μία οδυνηρότερη συνέπεια για την οποία δεν γίνεται λόγος συχνά. Αυτή έχει να κάνει με την οντολογία και την ουσία των πραγμάτων. Όταν η μη πραγματική εικόνα της ζωής και η ψευδής κατονόμαση των προβλημάτων γίνεται ποικιλοτρόπως κυρίαρχη, ο πολιτικός βίος -τουτ΄ εστιν ο βίος των πολιτών και όχι των έμμισθων αρχόντων- γίνεται όλο και περισσότερο κεντρικά ελεγχόμενος, όλο και λιγότερο πολιτικός…
…επανέρχομαι στον κ. Τσίπρα. Ο εν λόγω κύριος, σε συνάρτηση με το μηχανισμό που τον στηρίζει, αποφασίζει να κινηθεί με τα μέσα που χρησιμοποιούν οι δήθεν αντίπαλοί του. Επιλογή των Τarget Groups, ευφυολογήματα τύπου ατάκας που μπορεί να κατανοήσει μεγαλύτερο μέρος του «κοινού», όμορφη παρουσίαση ενός όμορφου κόσμου που θα έρθει ίσως κάποτε γι αυτόν και τους φίλους του αλλά ποτέ για τους πολλούς. Με παρόμοιο τρόπο «δέχεται» να συμετάσχει σε συνέντευξη στο δίκτυο ενώ «αρνείται» μία συνέντευξη στα ΜΜΕ. Πράγμα βέβαια που θα αθετήσει αμέσως σε περίπτωση εκλογής του. Εδώ συνεισφέρει και η αφέλεια των μπλόκερς που πιστεύουν ότι η κατάσταση των πραγμάτων οδεύει από το καλό στο καλλίτερο και από τα μπλογκς στην πραγμάτωση της ουτοπίας…
Εύχομαι παρ΄όλα αυτά την άνθιση των μπλογκς και κυρίως την άνθιση ενός περισσότερο ουσιαστικού διαλόγου!
Ευχαριστώ για την φιλοξενία.
10 Ιανουαρίου 2008 στις 5:03 μμ
Ελληνίδα πολίτης
Παίρνοντας αφορμή από το σχόλιο του κυρίου του προηγούμενου σχολίου θέλω να αναφέρω κι εγώ την ανάγκη για ουσιαστικότερο διάλογο, που να έχει δηλαδή κάποιο αποτέλεσμα.
Διάβασα ότι δίνονται συγχαρητήρια για την επιτυχία διεξαγωγής της συνέντευξης του υποψηφίου προέδρου του ΣΥΝ κ. Τσίπρα Αλέξη στον κ. Τσιμιτάκη Ματθαίο. Χρειάζεται ίσως κάτι τέτοιο και καλώς γίνεται, όπως και στο ξεκίνημα κάθε καλοπροαίρετης προσπάθειας.
Θα γίνω όμως κυνική, εάν ρωτήσω το εξής:
Ε και; Τι έγινε;
Ένας ακόμη υποψήφιος πολιτικός χρησιμοποιεί μέρος της τεχνολογίας για να προωθήσει τις ιδέες του και να προωθηθεί βεβαίως και ο ίδιος δίνοντας την εντύπωση ότι προάγει την δημοκρατία.
Ποια δημοκρατία;
Πονεμένη ιστορία. Δημοκρατία θα πει, χρησιμοποιώ τα εκάστοτε Μέσα με σκοπό να Κρατήσω κάποτε των πολλών, ή δίνω την ευκαιρία μέσω των Μέσων στους πολλούς να Κρατήσουν όσο γίνεται αμεσότερα του πολιτικού τους Βίου;
Και εξηγώ. Έχω μια απορία. Γιατί η πλειοψηφία πλέον των τηλεοπτικών καναλιών με το πέρασμα του χρόνου δεν ακούει πια (ή κάνει πως δεν ακούει) τη φωνή των τηλεθεατών; Γιατί στις περισσότερες εκπομπές κατά χάριν δημόσιου διαλόγου δεν ανοίγουν οι τηλεφωνικές γραμμές, ώστε να περνά ευθέως το μήνυμα του κόσμου;
Άραγε αδιαφορεί ο κόσμος για τα τεκταινόμενα, ή τα Μ.Μ.Ε δεν αντέχουν την καταγραφή των ιδεών και γνωμών όλων όσοι επικοινωνούν, για να δηλώσουν ότι συμφωνούν ή διαφωνούν με τακτικές και κινήσεις – πολιτικές και κοινωνικές;
Θα μου πείτε ότι στην περίπτωση που σχολιάζουμε, συνέντευξη κ. Τσίπρα, δόθηκαν στον αέρα ερωτήματα από την μεριά των μπλόγκερς και είναι κάτι κι αυτό.
Σύμφωνοι.
Όμως, κατά τη γνώμη μου δεν αρκεί μόνη η καταγραφή και έκθεση των προβλημάτων από την πλευρά του μέσου-πομπού και του πολίτη-δέκτη.
Επαναλαμβάνω. Ε και;
Εμείς ο ανώνυμος κόσμος πότε θα κληθούμε να απαντήσουμε σε θέματα ουσίας που μας καίνε;
Αρκεί το τακτικό χρονικό διάστημα των τεσσάρων χρόνων, το οποίο κατάντησε ασφαλές μονοπάτι ερχομού της λήθης των γεγονότων, ώστε η οποιαδήποτε απόφαση πολιτικής εκλογής να γίνεται υπό το βάρος της θολούρας των εντυπώσεων των προ-εκλογικών ημερών;
Βολικό βλέπω πως είναι αυτό το σύστημα…
Κατόπιν τούτων θέλω να ρωτήσω κι εγώ με τη σειρά μου τον κ. Τσίπρα:
Έχετε ποτέ σκεφτεί να χρησιμοποιήσετε τα Μέσα- καλή ώρα το διαδίκτυο- για να τελέσετε ένα ΔημοΨηφισματάκι;
Σας το προτείνω. Αντί να προβληματίζεστε για την θέληση του λαού και του κόσμου, δεν θα ήταν καλύτερα να μας δίνατε την ευκαιρία να κρατήσουμε της θέλησης και της γνώμης μας για τα πράγματα μέσω της τόσο ανεπτυγμένης μάλιστα τεχνολογίας;
Όσο για τα θέματα, μαζεύτηκαν αρκετά τον τελευταίο καιρό. Τα πιο πρόσφατα, το βιβλίο της έκτης και το μακεδονικό.
Τέλος, μια προτροπή στον κ. Τσιμιτάκη: δεν νομίζετε ότι αφιερώσατε πολύ χρόνο για τα εσωκομματικά;
Τα θέματα που θίξατε στην εκπνοή της εκπομπής θα έπρεπε να τα αναφέρατε στην αρχή καλύτερα.
Γενικά, τα θέματα της συνέντευξης, παιδεία, πετρέλαιο, χωρισμός κράτους- εκκλησίας, αναγραφή θρησκεύματος, παρακολούθηση από κάμερες, βιβλίο ΣΤ΄ τάξης και Μακεδονικό χρήζουν ανάλυσης και αμοιβαίου πιστεύω διαλόγου ανάμεσα σε πολιτικούς και πολίτες και σ’ αυτό πρέπει να βοηθήσουν τα Μέσα. Και το διαδίκτυο. Όχι όμως με την έννοια της ευκαιρίας να βρούμε άλλον έναν τρόπο να τα πούμε και να μιλήσουμε έτσι, μόνο για να μιλάμε.
Περιμένουμε όλος ο κόσμος το αποτέλεσμα της ομιλίας. Την πράξη και τα έργα που γίνονται στη σιωπή.
Πράξη ημών των πολιτών είναι το δικαίωμα να αποφασίζουμε για ό,τι μας αφορά.
Πράξη υμών των πολιτικών είναι να βρίσκετε τα μέσα να δημοσιοποιούνται οι αποφάσεις μας όσο δυνατόν περισσότερο ελεύθερα, τακτικά και δημοκρατικά.
Εύχομαι καλή χρονιά σε όλους
και στους πολιτικούς μας πιο πολλά έργα
Ευχαριστώ τον κ. Νίκο Ξυδάκη για το βήμα